Terapi Johannes için çok, çok başarılıydı! Bir kez daha her alanda dikkate değer iyileşmeler gösterdi. Odaklanma arttı, kaba ve ince motor becerileri arttı, inatçılığı azaldı, konuşma sıkıştırması iyileşti, sözel bilgileri daha hızlı çevirebildi ve öğrendiği sözcükleri kullanmak için daha daha çaba gösteriyor.
Merhaba, Oğlum Dardan’ın Yunus Terapisi hakkında bir kaç söz söylemek istedim. İlkbahar tatilimiz için bütün ailem ile Marmaris’te Yunus Terapisine gittiğimiz için gerçekten mutluyum.
Herşey iyiydi ve herşeyden çok memnun kaldık ve gerçek şu ki Dardan’ın terapisiyle ilgili her şey çok iyi gitti. Yunuslar Flip ve Frosia, ve yunus etrapisti olarak Barbara Dardan için gerçek bir mucize idi. İlk 2 günden sonra Dardan’ın korkusu bir hayli azaldı ve sonunda derin su ile ilgili tüm korkusu kayboldu. Dardan Barbara’nın sözünü şaşırtıcı bir şekilde iyi dinledi. Barbara öylesine iyiydi ki Dardan çok kısa bir zamanda çok fazla güven kazandı. Terapi sayesinde aynı zamanda pek çok şeyde de iyi gelişme gösterdi, örneğin özgüven, yoğunlaşma ve iletişim. Pek çoda sözcük söyledi ki bu bu benim için gerçekten sürpriz oldu.
Dardan Flip ile yüzdü, onunla dans etti, onu okşadı, ona öpücük verdi. Flip ile öylesine mutlu idi ki, onun gitmesini hiç istemedi! Gördüğümüz herşey çok güzeldi.
Yunuslarla kazandığımız kendi deneyimimiz nedeniyle diğer ailelere bunu yapmalarını önermek isterim, çünkü hem onlar hem de çocukları için bunu yapmaya değer. Bütün Onmega Terapi ekibine teşekkür etek istiyorum: yönetici Axel, Elena, yunus eğitmenleri Ricardo ve Cynthia ve diğer terapistler Sema (Dardan’a gerçekten huzur verdi) ve Julia.
Ve özellikle de Barbara ve yunuslar Flip ve Frosia.
Victoria terapisti Barbara ve stajyer Lisa’nın yardımıyla yunusu okşuyor
Saksonya’da Priestewitz ‘den Manuela Lenuweit yunusların denizlerin melekleri olduğunu söylüyor. Ve ciddi bir şekilde hasta olan kızı Victoria’daki muazzam gelişmeden hala hayretler içinde kalmış, söyleyecek bir söz bulamayarak bu nazik yunuslara teşekkür ediyor.
Sekiz yaşındaki kız çocuğu kendi kendine yiyip içemiyor ve bir tekerlekli sandalyede oturuyor. Doktorlar onun hastalığına bir tanı koyamadılar. Neden muzdarip olduğu hakkında hiçbir fikirleri yok. Manuela Lenuweit’e verilen tek tavsiye kendisini kızının kaderine alıştırması gerektiğiydi. Ama 47 yaşındaki anne için vazgeçmek söz konusu olamazdı!
Kız büyük ilerleme kaydetti
Türk sahil kasabası Marmaris’teki bir yunus terapisi küçük kızı için tek çare olarak görünmüştü. “Boş yere uğraşıyorduk” diye hatırladı Manuela Lenuweit. Ama ne yazık ki oraya gidip terapi almak onlar için çok pahalıydı. Çaresizlikle halka yöneldi. ‘NEUE-WELT’ okuyucuları cömertliklerini gösterdiler ve küçük kız için çok bağışta bulundular. Kısa sürede toplam 9.450 Euro’ya ulaşıldı. Sonunda başlayabilirlerdi!
Ve çekilen tüm güçlüklere değmişti: terapi başarılı olmuştu. Manuela Lenuweit “Victoria yunuslarla geçirdiği iki haftadan çok hoşlandı ve çok büyük ilerleme kaydetti” dedi ve şöyle sürdürdü sözlerini: “Bu süre zarfında kızım daha sakindi ve iyi durumdaydı, sesler çıkarıyordu ve hatta bir keresinde “Evet” dedi ki o ana kadar bu olanaksız bir şeydi. “Bu hepimiz için bir mucize idi” dedi sevgi dolu anne.
Ciddi derecede hasta olan Victoria şimdi kendisini biraz daha
iyi hissediyor ve yunus terapisine teşekkür ediyor.
Sonunda daha sakin !
Bağışta bulunan herkese teşekkür ediyor ki onlar olmaksızın bu asla mümkün olamazdı.
Manuela Lenuweit için kızındaki bu ilerleme bir güneş ışığı gibiydi ve daha fazla gelişmeler umut ediyor.
Yunus terapisi ile ilgili sorularınız için bu aile ile e-posta vasıtasıyla bağlantı kurabilirsiniz : [@encode@ email=”” display=””]
Küçük kız kendi ayaklarının üzerinde bile duramıyordu. İki haftalık Yunus Terapisinden sonra büyük bir ilerleme kaydetti.
Victoria yunus Flip ve Marmaris’teki Terapi Merkezinin uzman personeliyle Foto:Özel
Manuela Lenuweit mutlu bir kadın. Buna hiç şüphe yok. 47 yaşındaki kadının güneşten cildi yanmış, gözlerindeki endişeli bakışlar gülme çizgilerine yol açmış ve duruşu yeni kazandığı gücü yansıtıyor. Hepsinden önemlisi Manuela Lenuweit mutlu bir anne. Priestewitz, Großenhain ve diğer kasaba ve köylerin sekiz yaşındaki kızı Victoria için çok para bağışında bulunduğu bir anne.
Durum çok ağırdı
Großenhain ve Priestewitz toplumundaki SZ yerel yazı işleri ofisinin başlattığı para toplama kampanyası ile 15.000 Avro’dan fazla para toplandı. Marmaris, Türkiye’deki Yunus Terapisi 9.450 Avro’ya mal olacaktı ve ailenin bu parayı ödeyebilecek gücü yoktu. “Bu kocam için bir şanssızlıktı.” dedi Bayan Lenuweit, “Daima çalışıyordu ama bu küçük kızımız için bulamayacağımız büyük bir para idi bizim için. Bu durum bizim için sürekli bir sıkıntı idi”. .“ Bu durumları 5 Mayıs’ta SZ de yayınlandığından beri kaygılı ebeveynlerin yaşamı oldukça değişti. Victoria büyük bir ilerleme kaydetti, daha dengeli ve Ağustosta diz çökebiliyordu. Bu anne-baba için bir günde Paskalyayı, doğum gününü ve Noel’i, hepsini birden yaşamak gibi bir olaydı.
Ve nihayet zaman geldi. Bütün o umutlar ve yıllarca beklemeden sonra Lenuweitler seyahat hazırlığına başladılar. 2 Eylülde Türkiye’ye uçtular. Bagajlarında taşıdıkları yalnızca yazlık giysileri ve oyuncaklar değildi ama özellikle de pek çok iyi dilek idi. Bugün Manuela Lenuweit’a bakan birisi bütün bu dileklerin gerçekleştiğini görebilir. “Şaşırtıcı biçimde Victoria’nın ortama alışması sorun olmadı. Daha ikinci günümüzde de Otel ve Terapinin programlarına kendisini uydurdu. ” dedi annesi. Terapi programı öylesine sıkı organize edilmişti ki organik olarak sağlıklı küçük sarışın bir kız için bile yapacak çok iş vardı. Sabahları Kranyo Sakral denilen kafatası ve kuyruk sokumu bölgelerine elle basınç uygulamayı içeren bir terapi vardı. Bunu Hipoterapi ve yunuslarla buluşma takip ediyordu. Lenuweitler “Her çocuk bir yunus ile çalışıyor. İlk önce terapist tarafından çocuğun hayvana güven duyması sağlanıyor. Bundan sonra her ikisi de suda kesinlikle korkmaksızın birlikte yüzüyorlar.” dedi. Victoria’nın 290 Kg.lık deniz arkadaşının adı Flip’di ve bu küçük kız için kaldıkları ondört gün boyunca terapinin başarısı için elinden gelen her çabayı gösterdi. Read the rest of this entry »
Bu rapor bize hayvan koruyucularýnýn þu anki etkinliklerine karþý raporumuz üzerine bize gönderilmiþtir. Wunderlich ailesine çok teþekkür ederiz.
Sevgili Barbara – Sevgili Ekip,
Bütün düşüncelerimi ve duygularımı sözlere nasıl dökeceğimi bilemediğimden önündeki boş bir sayfaya bakarak uzun bir zaman geçirdim. Dikkate değer öyle çok şey var ki. Bu yüzden bugün yaşamımızdaki en anlamlı olayları tanımlayacak birkaç kayda değer düşüncemi yazıya dökeceğim.
Yaklaşık 1,5 yıl geçti gitti. Size- Daisy’e – yaptığımız yolculuk dan bu yana tam olarak 15 ay -64 hafta geçmiş ve şimdi geriye dönüp de bu çok özel ve yoğun geçen zamana mutlulukla bakmaktayız.
Yunuslardan çıkıp yayılarak küçük mucizeler başaran şeyler yalnızca olumlu değil aynı zamanda da gizemli. Terapinin bir çok küçük açıdan yaşamımızda mücadele ustası olan bana ve kızıma ve geçmişin psikolojik stresi ile başa çıkmamıza yardım etti..
Bugün size küçük bir mucizeden söz etmek istiyorum:
Bu noktada şunu eklemem gerekir ki benim yavrum şu ana kadar tek bir cümle söyleyememişti.
…Tekrar platformdayız ve Jennifer terapisti Barbara ve Daisy ile birlikte yüzüyordu. Önceki günlerimizde olduğu gibi Barbara şarkı söylüyordu: „Daisy Daisy dans et benimle…“ ve her zaman da Jenny’i beraber şarkı söylemesi için cesaretlendiriyordu.
Ve birden ansızın kızım onunla birlikte şarkı söylemeye başladı. Kızımın sesini duyamayacak kadar uzak olduğumdan onu anlayamadım ve Barbara Jennifer’a „Daha çok bağır“ dedi.
Platformun güvenli bir yerinde ayakta durdum ve kızımı duydum! Daisy ile birlikte şarkı söylüyordu, onun yüzgeçlerinden tuttu ve bir daire şeklinde yüzdüler ve BENİM YAVRUM yüksek ve temiz bir sesle şarkı söylüyordu. Hayır haykırıyordu!! „Daisy Daisy dans et benimle, işte tut ellerimi, bir kere daha gidelim bir ileri bir geri, çok kolaydır hepsi“. Bütün şarkıyı söyledi ve sonra tekrar bir daha, ve ben iskelede ayakta duruyor ve ağlıyordum. Öylesine sesli ağlamışım ki herkes bana bakmaya başladı. Benim konuşamayan, bir cümle bile kuramayan yavrum bir şarkının tamamını söylüyordu. Bunu anlayamadım. Buna inanamadım. Ama işte gerçekti bu
Bize Yunus terapisinden daha dün dönmüşüz gibi geliyor ama gerçekte iki ay geçip gitmiş. Program süresince Kirill için yaptığınız her şey için size çok minnettarız. O zamandan bu yana Kirill çok ilerleme gösterdi! Şimdi çok daha fazla koordineli, merdivenleri tek başına yardım almaksızın! Zıplamaya, atlamaya çalışıyor, bisiklete biniyor (!) ve mopete bile binmeyi deniyor (!!) – Bunlar hayal bile edemeyeceğim şeylerdi! Keza, yemekte kendi servisini yapıyor- çatal kaşıkla yemek yiyor (acemi bir şekilde ama beceriyor gene de!).
Jennifer gerçekten çok başarılı gidiyor. Şimdi altını değiştirmekten kurtulmak için tuvalet eğitimine başlıyorum ve oldukça iyi bir uyum gösteriyor. Gündüzleyin artık altını bağlamaya hiç gerek duymuyor. Bazen ufak kazalar oluyor ama gelişmeden mutluyuz.
Fakat en güzeli, çok şarkı söylüyor. Çoğunlukla kendi başınayken söylüyor, ben de onu görünce için için gülümsüyorum ve o zaman nasıl geliştiğini görmeme yardım ediyor. Read the rest of this entry »