Sprawozdanie z praktyk

Mgr Carmen Viereckl, dyplomowy psycholog

W okresie sierpień-październik 2010 odbyłam praktyki w Centrum Delfinoterapii Marmaris/Turcja. Niniejsze sprawozdanie ma na celu podzielenie się swoimi doświadczeniami i wrażeniami z przyszłymi praktykantami.

Centrum Terapii angażuje wielonarodowościowy zespół złożony z terapeutów, trenerów, praktykantów oraz innych pracowników, odpowiedzialnych za obsługę turystyczną. Dobra znajomość języka angielskiego jest podstawą do pracy w ośrodku oraz do czynnego udziału w życiu towarzyskim.

Podział obowiązków

Zadania praktykanta w Onmega obejmują wiele obszarów. Są to czynności organizacyjne, głównie dotyczące rodzin uczestniczących w terapii. Należy przygotować się na nowo przybyłych gości i powitać ich w hotelu. Praktykanci uczestniczą także w spotkaniach. Czasem odbywają się one w języku angielskim i rodziny często potrzebują tłumacza. Wiele razy trzeba udać się do hotelu i sprawdzić, czy rodzina ma wszystko, czego potrzebuje i czy jest zadowolona z pobytu (dosyć często rodziny proszą o specjalistyczne łóżko czy sprzęt kuchenny). Konieczne jest przygotowywanie i aktualizowanie dokumentów, a także koordynowanie terminów innych terapii (hipoterapii, fizjoterapii, terapii czaszkowo-krzyżowej).

Nowi pacjenci mają przydzielonego zazwyczaj jednego praktykanta, który towarzyszy dziecku podczas całego turnusu. Przed każdą sesją terapeutyczną należy przygotować specjalną platformę, na której odbywają się zajęcia. Wszystkie przyrządy terapeutyczne muszą znajdować się w zasięgu ręki. Podczas terapii praktykant asystuje terapeucie, np. pomaga dziecku utrzymać prawidłową pozycję siedzącą, wspiera pacjenta tak, że terapeuta może bez przeszkód pracować, zakłada kamizelkę ratunkową, podaje przyrządy itp. Oprócz tego praktykant czynnie przygląda się terapii. W zależności od kwalifikacji praktykanta, może być on bardziej aktywnie zaangażowany w terapię, o czym decyduje terapeuta.

Istotny jest również kontakt z rodziną. Praktykant to pierwsza osoba, do której rodzina zwraca się o pomoc. Na życzenie rodziców praktykant pełni także rolę opiekuna dziecięcego. Ta specjalna usługa opłacana jest bezpośrednio przez rodzinę.

Podczas prywatnych spotkań z rodziną w hotelu, na przykład podczas kolacji, ale także pomiędzy sesjami terapeutycznymi, kiedy rodzice mają więcej czasu, żeby pozostać na platformie, często mamy okazję porozmawiać. Są to czasem bardzo osobiste rozmowy, ukazujące prywatne życie rodziny. W takich sytuacjach empatia oraz umiejętności psychologiczne są potrzebne, aby udzielić rodzinom profesjonalnego wsparcia.

Praktykant ma także możliwość przyjrzeć się od środka pracy trenera delfina. Do jego zadań należy pomoc przy programach dla turystów, np. zakładanie kamizelek ratunkowych czy koordynacja pojedynczego programu. Osoby, które potrafią obsługiwać aparat fotograficzny, mogą także przyjąć rolę fotografa. Można też pomagać w kuchni podczas przygotowywania pożywienia dla delfinów. Do obowiązków praktykanta należy również sprzątanie, zmywanie, praca w magazynie czy parzenie kawy.

Osobiste wrażenia

Wiele osób postrzega pracę delfinoterapeuty jako pracę ich marzeń. Wakacyjny kurort, świeże powietrze i oczywiście kontakt z tymi fascynującymi zwierzętami.

Podczas mojego stażu poznałam również drugą stronę medalu. Delfinoterapeuta to praca animatora. Oznacza to, że terapeuta musi być zawsze pogodny i uśmiechnięty, nawet jeśli nie jest w dobrym nastroju, dobrze bawić się z dziećmi, poświęcać uwagę rodzicom. W skrócie: skakać dookoła, aby zadowolić wszystkich. I oczywiście uśmiechać się!

Dyscyplina, rzetelność oraz umiejętność pracy w stresie to cechy wymagane w tym zawodzie. To prawda, że pracujemy w kurorcie turystycznym. Ale jeśli przyjrzymy się z bliska, zdamy sobie sprawę, że delfinoterapia to praca jak każda inna, w pełnym wymiarze godzin, z kilkoma tylko dniami wolnymi. I także tu przychodzi zima, jak przekonaliśmy się przez ostatnie kilka tygodni. Na platformie nie ma wówczas słońca, ale deszcz i sztorm. Terapie nie są odwoływane, a to oznacza przebywanie 6 razy w ciągu dnia na platformie czy w wodzie. Nie ma czasu na ogrzanie się i wysuszenie pomiędzy kolejnymi sesjami. Wtedy ta wymarzona praca staje się uciążliwa. A mówię to jako praktykant, który zazwyczaj siedzi tylko na brzegu platformy zawinięty w ręcznik, ochlapywany raz czy dwa. Zanim ktoś zdecyduje się na pracę delfinoterapeuty, musi wziąć pod uwagę wszystkie te aspekty.

Mimo, że jak zaczynałam swój staż,  miałam mylne wyobrażenie, które pociągnęło za sobą wiele frustracji i rozczarowań, dzisiaj mogę powiedzieć, że moje doświadczenie w Onmega było bardzo pozytywne! Zdobyłam praktyczną wiedzę na temat opieki nad dziećmi, zarówno tymi niepełnosprawnymi, jak i pełnosprawnymi: jak do nich podchodzić, jak rozmawiać z nimi, wspierać je. A także żeby widzieć je takimi, jakimi naprawdę są, czyli jak niezależne osoby, które pomimo swojego opóźnionego rozwoju, mają bogate wnętrze i częściej rozumieją więcej, niż nam się wydaje.  Przez ostatnie trzy miesiące dużo nauczyłam się także o sobie samej. Poznałam wielu ciekawych ludzi, których dzisiaj mogę nazwać swoimi przyjaciółmi. To było wspaniałe doświadczenie.

Rekomendacje

Nie wyobrażajmy sobie, że po zakończeniu stażu staniemy się delfinoterapeutami! W tym zawodzie trudno zrobić prawdziwą karierę. Moim zdaniem, ośrodki oferujące delfinoterapię zatrudniają własnych specjalistów i rzadko kiedy mają wolne posady (szczególnie dla ludzi z zewnątrz). Nie polecam praktyk jako okazji do zostania delfinoterapeutą. Jednakże może to być pierwszy krok w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi i zdobyciu doświadczenia w zakresie delfinoterapii. W rzadko której placówce możemy spotkać tak wiele rodzin w tak krótkim czasie oraz poznać tyle różnych rodzajów niepełnosprawności.

Nie chciałabym wyliczać żadnych za i przeciw odbyciu praktyk, ponieważ jest to bardzo indywidualna sprawa, zależna od prywatnej i zawodowej sytuacji. Mówiąc za siebie, nie żałuję żadnego dnia spędzonego w ośrodku przez ostatnie trzy miesiące i jak tylko będę miała taką możliwość, wrócę tam ponownie.

Proszę kierować pytania oraz zgłaszać uwagi na temat praktyk w Onmega pod adres:

W tym miejscu chciałabym jeszcze raz podziękować całemu zespołowi Onmega, w szczególności Panu Axlowi Linke za wspaniały czas. Mam nadzieję, że pozostaniemy w kontakcie!

Najlepsze życzenia,
Carmen

Pytania związane z delfinoterapią można kierować do rodziny za pośrednictwem adresu e-mail :