Veel respect voor de grote dieren
Uit: Alexander heim
Werther. Torsten Panhorst start rustig zijn laptop op, klikt door de programma’s en opent de film van zijn zoon Jan-Richard die met de dolfijnen speelt. Zodra Jan het typische geluid van het grote zoogdier hoort, stopt hij met spelen in de woonkamer en racet naar de grote eetkamer om ‘zijn’ dolfijn Frosia op het scherm te zien. ‘Jan’ merkt moeder Petra wederom verrast op, ‘heeft dat nog nooit eerder gedaan. Hij is veel alerter geworden dankzij de dolfijn therapie.’ De veertien dagen in Marmaris, Turkije, waren een groot succes voor de familie Panhorst.
‘We maakten geen melding van de veranderingen die ons op het begin opvielen’ vertelt Petra Panhorst. ‘Maar het werd duidelijk op school dat er iets veranderd was’, zei de 41 jarige moeder. ‘Jan uit nu bijvoorbeeld dat hij honger heeft. Hij haalt zelf zijn slabbetje’, vertelde vader Torsten Panhorst. ‘Als het niet op de gewoonlijke plaats ligt dan gaat hij het zelfs uit de kast pakken.’ Als hij bij
voorbeeld trek heeft in een stuk sponscake, wat hij lekker vind om te eten.
Jan heeft lang moeten wachten op zijn dolfijn therapie. Veel mensen hebben geholpen met het verzamelen van donaties ten behoefte van de kosten voor de vlucht, accommodatie en de therapie.
Jan en zijn ouders, tezamen met de familie Yilderim, ook uit Werther, reisden naar Marmaris, Turkije voor dolfijn therapie van 12 tot 26 september. Er waren daar nog twee families uit Duitsland. ‘Vanaf de eerste dag hebben we de tafels bij elkaar geschoven. We waren een super eenheid’, herinnert Petra Panhorst zich met een glimlach. ‘Het was super dat Murat en Günel daar met ons waren’, voegt Torsten Panhorst toe. Zij wisten daar de weg en konden een hoop voor ons vertalen’.
De therapieën van Jan en Can vonden plaats op verschillende tijden. ‘Echter het principe was hetzelfde’, legt Torsten Panhorst uit. ‘Eerst werkten ze 20 minuten op het platform, zingen, ringen naar de dolfijn gooien. Er werden sit-ups gemaakt terwijl er tot tien geteld werd in het engels. Dan was het tijd om het water in te gaan.’ En met een glimlach herinnert de veertig-jarige zich dat Jan altijd bij de 9e sit-up stopte, omdat ‘nine’ klinkt als het Duitse ‘nein’.
‘De dolfijnen’, Torsten Panhorst probeerde de dolfijn te beschrijven, ontspannen spierspanning door middel van hun supersonische golven. Dit effect wordt versterkt door de ondersteunende therapieën.’ Lichaamscontact met de dieren wordt heel langzaam opgebouwd. ‘Hij ging regelmatig vooruit met elke succesvolle sessie. Men kon zien dat Jan begon te ontspannen’, herinnert Petra Panhorst zich. ‘Zo’n dier is 3 meter lang en weegt 300 kilogram. Kon met een snelheid van 40 km/u zwemmen. We hadden een hoop respect voor de grootte van de dieren’, geeft Torsten Panhorst toe. ‘Op een zeker moment stak Jan zijn hand uit om de dolfijn te kunnen aaien’. Een groot succes. ‘Het hoogtepunt kwam later, bij het spelen van “dolfijn-taxi” –vasthouden aan de vin van de dolfijn en je door het water laten meetrekken. Het is ongelooflijk hoeveel gevoeligheid deze dieren hebben’, merkt Torsten Panhorst op. ‘Het gaf Jan zelfs een kus’
‘Jan is nu veel alerter dankzij de therapie’, zei Petra Panhorst. ‘Als men hem roept dan kijkt hij op en komt zelfs. Voorheen moest men zich drie of vier keer herhalen. Hij is alles bij elkaar genomen ook veel kalmer en kan zich beter concentreren. Het valt op dat hij zekerder is van zichzelf als hij naar iets grijpt. Dit zijn allemaal dingen waar eerder geen sprake van was.’ Ook films op TV interesseren Jan tegenwoordig meer – in het bijzonder films over dieren. En de muziekkanalen MTV en VIVA. ‘Ik kan zo’n therapie zeker weten aan iedereen aanbevelen’ zei Petra Panhorst. ‘Het is echt een wonderbaarlijke ervaring – ook voor de ouders die kunnen zien wat de kinderen aan het doen zijn en hoe ze het naar hun zin hebben’.
‘We willen graag iedereen bedanken die deze therapie voor Jan heeft mogelijk gemaakt’, zeiden Torsten en Petra Panhorst. En hij merkte met nadruk op: ‘We zien onze ervaringen daar niet als vanzelfsprekend.’
Voor dolfijn therapie gerelateerde vragen kunt u via email contact met deze familie opnemen
U kunt hier klikken voor het originele artikel s
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!