Hallo allemaal, ik wil nog meer video’s sturen als we weer thuis zijn.
We zijn hier sinds vrijdag en we zijn ongelofelijk blij, omdat we echt kunnen zien hoe Timo zich iedere dag verder heeft ontwikkeld. De laatste dag waren er knuffeldolfijnen voor onze kinderen (nogmaals bedankt hiervoor, team!) en ja wat zal ik zeggen:…Timo heeft “Daisy”, de naam van zijn dolfijn, gezegd. Hij heeft het niet nogmaals gezegd, maar het gaf ons zóveel hoop.
Het was een fantastische tijd met het team van het Dolfijntherapiecentrum en Marmaris, een geweldig team, een team dat met hart en ziel werkt. Daarom nogmaals ontzettend bedankt.
By loading the video, you agree to YouTube's privacy policy. Learn more
Wıj waren er!!! De reıs naar Turkıje was al heel bıjzonder, omdat allebeı onze kınderen nog nooıt gevlogen hadden. God zıj dank ıs alles zonder noemenswaardıge problemen goed gegaan.
Op de eerste dag was de ontmoetıng met onze dolfıjntherapeut Barbara. Daar werd ons verteld welke therapıeen gegeven gıngen worden. Drıe therapıeen waren er: fysıotherapıe, cranıo-sacraaltherapıe en natuurlıjk Luke’s dolfıjndame “Daısy”.
De eerste dag heeft Barbara Luke langzaam vertrouwd gemaakt met de dolfıjn. Dıt gıng bıj Luke heel snel, omdat hıj erg van water houdt. Luke moest vanaf de kant de dolfıjn met handen en voeten voelen, rıngen en een bal van de dolfıjnneus halen en weer ın het water gooıen.
Daarna gıng de therapıe vervogens door ın het water. Eerst werd er natuurlıjk gespetterd, maar daarna kwam Luke dankzıj Barbara en Daısy heel goed tot rust.
Bıj de fysıotherapıe met Julıa werd vooral “het lopen” geoefend. Op een loopband stond Luke ın een tuıgje, dat aan een elastısch plafondsysteem bevestıgd was, waardoor hıj zıch “helemaal alleen” staande kon houden. Er werden ook strekoefenıngen gedaan. Bıj de cranıosacraaltherapıe van Sema kon Luke heel goed ontspannen en ıs hıj, ook door voetmassages van Antonıa of ons, enorm tot tust gekomen.
S’ mıddags hadden we vaak tıjd om van het zwembad ın het hotel te genıeten. Hıer hadden we veel plezıer. Omdat de tıjd tussen het mıddageten en het avondeten erg lang was, moesten we ıets verzınnen, omdat Luke s’ mıddags honger had. We hebben toen een zanddeegtaartje en een glas melk besteld en daarvan een papje gemaakt. Op een mıddag had Luke zo’n honger, dat hıj nıet tot het eten kon wachten. En dat was het begın!!! Luke heeft een stuk taart gegeten, zonder dat we het tot een breı hoefden te prakken. Inmıddels eet hıj taart, boterbrood, wıtte broodjes, bananenschuıtjes en zıjn warme maaltıjd hoeven we ook nıet meer te pureren.Het ıs echt een droom , eındelıjk geen borrelglaasjes meer. Hıj eet dıt alles alleen, zonder hulp van ons, wıj moeten alleen oppassen dat hıj zıjn mond nıet te vol stopt.
Wat het lopen betreft, weten we nu dat Luke het alleen kan. Hıj ıs alleen nog bang om het alleen te proberen. Zolang hıj nıet merkt dat hıj losgelaten wordt, loopt hıj gewoon zelf verder.
Toen we afgelopen jaar begonnen om Luke’s verhaal ın de openbaarheıd te brengen, hadden we nooıt verwacht dat er zoveel lıefdevolle en behulpzame mensen zouden zıjn. Hıervoor wıllen we met met heel ons hart ıedereen bedanken. Zonder jullıe hulp zou Luke ın zo’n korte tıjd nooıt zoveel gekund hebben.
Ook volgend jaar gaan we nog eens proberen om voor Luke een dolfıjntherapıe mogelıjk te maken.
Heel veel lıeve groeten aan het ONMEGA Dolfıjntherapıe & actıvıteıtencentrum team!!!
Voor dolfıjntherapıegerıchte vragen kunt u met deze famılıe contact opnemen vıa: [@encode@ email=”lars@kläver.de” display=”lars@kläver.de”]
We zijn veilig in koud Duitsland gearriveerd – godzijdank ben ik over mijn vliegangst heen, ik heb zelfs de hele tijd uit het raampje gekeken en was onder de indruk van het uitzicht!! Waren dat de dolfijnen? De bagage is uitgepakt, de wasmachine draait, Bernd is weer aan het werk, Simon maait het gras en zorgt voor de paarden en Tobias moet vanavond werken. Hij probeert vrienden te worden met katten nadat ik hem zei dat het net kleine harige dolfijnen zijn en hij ze een kans zou moeten geven. Misschien komt hij dankzij Flip over zijn hekel aan katten heen. Lees de rest van dit item »
We zijn terug van Louis’ dolfijn therapie in Marmaris – en we zijn absoluut overweldigd, gefascineerd, blij, tevreden en dankbaar! Het was wonderbaarlijk!
We arriveerden zaterdagavond 02.10.10, kort na middernacht, in ons hotel in Marmaris. Ons vliegtuig had een technisch probleem en we liepen een paar uur vertraging op. Als voormalig stewardess was ik absoluut niet zenuwachtig maar gelukkig bleef ook Louis kalm en verweerde zich goed durende de lange reis. Lees de rest van dit item »
Ik heb lang met een lege pagina voor me gezeten omdat ik niet goed wist hoe ik al mijn gedachten en gevoelens in woorden om kon zetten. Zo veel gebeurtenissen zijn de moeite waard onder de aandacht te brengen, dus vandaag zal ik een paar veelzeggende gedachten op papier zetten, waarvan ik nu weet dat ze een van de meest betekeningsvolle ervaringen in ons leven beschrijven.
Bijna 1,5 jaar is voorbij gegaan. Om precies te zijn – 15 maanden – 64 weken, sinds we naar jou – Daisy – toegekomen zijn en we kijken beide zeer graag terug naar deze speciale en intensieve tijd.
Niet alleen de positieve, en tegelijkertijd mysterieuze uitstraling van de dolfijn heeft voor kleine wonderen gezorgd Het waren de vele kleine aspecten van de therapie die mijn dochter geholpen hebben de uitdagingen in ons leven aan te gaan en die ons geholpen hebben om te gaan met de psychologische stress van het verleden. Lees de rest van dit item »
Article from Newspaper Südkurier, 29.06.2010, Author: Liselotte Noth
Küssaberg – Nick Jeromes lot en de hulpkreten van zijn moeder bewoog veel mensen een donatie te maken voor de autistische jongen uit Dangstetten.
Dolfijn therapie succesvol afgesloten: Nick Jerome, de zes jaar oude autistische jongen uit Dangstetten heeft vele kleine vooruitgangen gemaakt. Moeder Daniela Klein is blij en bedankt iedereen die door middel van donaties de therapie mogelijk gemaakt heeft. Foto: Prive
De donaties zullen gebruikt worden om een dure dolfijn therapie te financieren en de zes-jarige nieuwe levenskwaliteit te schenken. De therapie heeft inmiddels plaatsgevonden. “Vele kleine vooruitgangen zijn te zien bij Nick Jerome” zegt zijn moeder Daniela Klein zeer gelukkig en tevreden.
De alleenstaande moeder heeft de weg van de publiciteit gekozen voor de bestwil van haar kind. “Omdat wij het ons zelf nooit konden veroorloven aan zo’n therapie deel te nemen. Maar juist een dergelijke therapie heeft vele voordelen voor de ontwikkeling van autistische kinderen.”
Daniela Klein wilde werkelijk alles proberen en dankzij haar doorzettingsvermogen en overtuigingskracht kreeg ze financiele hulp. “Zelfs van totaal onbekenden”, zegt de moeder zichtbaar ontroert.
Prive personen, clubs en scholen hebben voor Nick Jerome gedoneerd. En eindelijk kwam de dag dat de jongen in staat was te reizen. Echter niet zo ver als eerst aangenomen werd. Daniela Klein las tijdens haar verzoek over de succesvolle therapieen in Turkije en ze koos voor Turkije om haar zoon de elf uur durende vlucht naar Amerika te besparen. Lees de rest van dit item »
Marlies is een vier jaar oud meisje geboren met het Angelman syndroom. Gevolg daar van is een mentale en fysieke beperking. Ook al heeft haar lichaam zich ogenschijnlijk normaal ontwikkeld, ze kan niet zelf zitten, kruipen en zichzelf verstaanbaar maken. Met hulp van de Leeuwenclub konden we een Onmega dolfijn therapie boeken voor juli 2010.
De vlucht naar Dalaman en de transfer naar Marmaris – ook al duurde het bijna 2 uur – verliep zonder problemen. In het Hotel Club Turban werden we vriendelijk welkom geheten, alles was net en schoon, zoals normaal bij 4 sterren.
De eerste dag na onze aankomst hadden we de introductie meeting in het Therapie Centrum. We kregen een erg positieve indruk van de organisatie en de manier waarop de meeting gehouden werd. We vertrokken met het gevoel dat het Onmega team bekwaam was en echt wilden helpen, een professioneel team dat weet wat ze doen en dat Marlies in goede handen zou zijn. Lees de rest van dit item »
Janik was in Marmaris voor therapie van 5.6..2010 tot 19.6.2010 met zijn grootouders en werd behandeld door Splash, de dolfijn en de therapeuten Fleur, Chrissy, Anke, Beata en meer waarvan de namen me niet te binnen schieten.
Wij, de grootouders, hebben Janik alleen in de vakanties en als hij ziek is en naar de long specialist moet. Dus wij zien alleen de vooruitgang die hij gemaakt heeft gedurende een vijfde van het afgelopen half jaar.
Janik is veel zelfverzekerder, rent niet meer in paniek weg voor elk dier. Een tijdje geleden, toen we samen op de tandem reden, sprong er een kat op zijn schoot. Hij schreeuwde niet, hij bewoog zijn armen omhoog, maar niet uit zelfbescherming of schreeuwend zoals voorheen. Hij aait zijn therapie paard zelfs als het vies is en hij krabt zelf de hoeven uit met veel precisie. Hij durft zelf het paard te leiden met de teugels, en hij borstelt zijn therapie hond op ooghoogte. Lees de rest van dit item »
Vervolg rapport betreft de stand van zaken bij Mara sinds de dolfijn therapie van de familie Holtgrave
Hallo Barbara!
Sorry dat ik je nu pas schrijf – maar de tijd gaat zo ontzettend snel!!
Mara gaat nu naar een nieuwe kleuterschool! En het ging erg goed! Ze past goed in de groep – kleuterschool is geen probleem voor Mara!
Ze heeft echt enorme vooruitgang gemaakt – zelfs in de afgelopen weken nog! Op een bepaalde manier is ze groter geworden – haar eerste tanden verloren en plaats aan het maken voor de volgende heeft misschien slechts te maken met uiterlijk – maar ook innerlijk….ze doet het zo goed bij de wissel van kleuterschool, in de tussentijd was ze op vakantie met haar oom, en heeft daar zelfs leren fietsen (natuurlijk moest er iemand naast blijven rennen) – we hebben zoveel plezier met haar, in het bijzonder om deze vorderingen te mogen aanschouwen – die wij toeschrijven aan haar dolfijn therapie! Lees de rest van dit item »
Jasmin Götz uit Unterspiesheim, blind, mentaal en fysiek behinderd, is met haar ouders terug gekomen van dolfijn therapie in Turkije. Het heeft haar heel veel goed gedaan.
Hoe de behindering veranderde
Complicaties bij de geboorte leidde tot blindheid en tetraspasticiteit. (een conditie die de lichaamshouding en beweging beinvloed, tot aan verlamming, door overactiviteit in de arm- en beenspieren. Tetra betekent vier in het Grieks). Jasmin heeft niet alleen constante zorg nodig. Tot op deze dag heeft ze ook zes operaties, ondere andere aan haar hart en heupen, ondergaan. Lees de rest van dit item »
