Geen wonder maar een sprankje hoop

Dolfijntherapie heeft Serge geholpen: hij lacht, concentreert zich beter en is zich meer bewust van zijn omgeving.

Haltern: Ik ben afwachtend. De dertien jaar oude Serge is opgewonden, glunderend naar mij door zijn dikke brillenglazen. Zijn moeder, Dodo Akpaqnonite, wil uitleggen wie de bezoeker is, maar Serge herinnert zich mijn eerste bezoek nog, hij weet waarom ik gekomen ben en hij lacht in de lens.

“Serge is losser, meer ontspannen. Hij kon zijn handen openen en de vin van de dolfijn vasthouden. En hij lachte veel.” Dodo Akpaqnonite, Serge’s moeder.

De ernstig gehandicapte jongen, die voorheen zijn armen niet kon bewegen zat te wachten. “Hoi, hoe is het met jou?” Ik kon hem zelfs een hand geven. Hij grijnsde naar me, wat betekent “alles ok”. Ik ontmoette Serge en zijn moeder een jaar geleden. Zij was moe, maar niet verslagen. Serge kon zich niet concentreren of zijn samengeknepen handen coördineren. Hoewel hij vastgegespt zat in zijn rolstoel, was hij altijd aan het bewegen. Zijn hoofd schokte altijd bij iedere stemmingswisseling. Als zijn rolstoel niet volledig zacht bekleed was geweest, dan had hij onder de blauwe plekken gezeten. Zijn moeder moest continue spuug van zijn kin wrijven. Nu moet ze hem eraan herinneren om zelf zijn kin af te vegen en meestal lukte hem dit. Hij kon zelfs zijn handen openen.

Tien maanden geleden zat hij, tijdens mijn bezoek, apathisch in de rolstoel. Nu wil hij “meedoen” aan het gesprek. Hij lacht, zoemt, maakt handbewegingen, rolt of knippert zijn ogen en hij volgt de conversatie.

De moeder vertelde dat ze dinsdag teruggekomen waren van Turkije. Serge was twee weken met zijn moeder Dodo in Marmaris geweest voor dolfijntherapie, waar ze de dolfijnen “Flip”, “Frosia”, “Daisy”   en “Jonas” bezochten.

Hun verblijf in Marmaris was heel goed, vertelt de moeder. Niet alleen vakantie, maar ook hard werken voor iedereen. In de ochtend waren de dolfijntherapie sessies, in de middag craniosacraaltherapie en fysiotherapie. Serge veranderde na zijn derde sessie met de dolfijnen. De therapie voor deze jongen was mogelijk gemaakt door bijdragen van vele van onze lezers.

Ze waren zo geraakt door onze reportage over Serges moeilijke situatie, dat ze geld doneerden voor de dolfijntherapie.

“Serge is losser nu, meer ontspannen. Hij kon zijn handen openen en de vin van de dolfijn vasthouden. En hij lachte veel.”, aldus Dodo Akpaqnonite, Serges moeder.

En zo is hij nu nog steeds, een week na terugkeer in Haltern. Serge communiceert met zijn omgeving, hij is alerter en hij concentreert zich. Dankzij de dolfijntherapie in Turkije kan hij zijn armen en voeten recht houden en zit hij ontspannen.

Als Dodo Akpaqnonite “Flip” zegt, werd Serge actief. Hij tilde zijn hand op en met zijn wijsvinger maakte hij cirkels in de lucht. “Het symbool voor dolfijnen die in het water rondjes zwemmen”, zegt Dodo. Toen ze stukjes video speelde van Serges therapie sessies, reageerde hij onmiddellijk op het zingen van de dolfijnen. Hij realiseert zich dat zij niet echt hier zijn, ontspant zich en lacht gelukkig.

De therapie, zegt Mama Dodo, was een gelukstreffer voor Serge. Hij heeft zich positief ontwikkeld. Ze hoopt om hiermee te kunnen doorgaan, maar heeft niet de bijna 9000 euro die nodig is. Ze gaat Dieter Schart, voorzitter van de campagne “Dolphin e.V. help for ill children”. Ze vecht voor iedere vooruitgang voor Serge. Ze zal nooit opgeven. Nu zegt ze: “Dank je!” tegen de ”Dolphin e.V.” club in Oldenburg, het Onmega therapie centrum in Turkije en tegen de vele mensen die gedoneerd hebben.

SPECIALE THERAPIE:

Dodo Akpaqnonite vluchtte met Serge vanuit Togo in 2004 en sinds 2005 wonen zij in Haltern. Veertig dagen na zijn geboorte heeft Serge krampaanvallen gehad, die hebben geleid tot een ernstige handicap. Serge kan niet lopen of zelfstandig eten, tijdens de dolfijntherapie stond hij 10 seconden zelfstandig. De therapie is speciaal en individueel samengesteld voor gehandicapte kinderen met speciale behoeften.. Gebruikmakend van een combinatie van therapieën, is de dolfijn de motivator en de beloning voor verbeterd gedrag (fysiek, mentaal en emotioneel).

Article by Halterner Newspaper, 30.10.2012, Author: Elke Rüdiger